Ciągle pada...

A w Irlandii ciągle pada - oszaleć idzie... W sobotę miałam troszkę szczęścia, bo udało mi się w przerwie pomiędzy kolejnymi ulewami wyrwać na krótki spacer.

UPS! Zaraz będzie padać...

Celem mojego spaceru był krzyż upamiętniający wydarzenia z 1798roku.

Oczywiście w momencie robienia zdjęć zaczęło świecić słońce - typical ;)

A jak już jesteśmy przy krzyżach to taki oto krzyż (Mullens Cross) stoi dosłownie 2minuty od miejsca gdzie mieszkam - w tamtym roku krzyża nie było, ale go przywrócili :)

Sobota minęło baaardzo szybko, a w niedzielę Emma mnie poprosiła, żebym została z dzieciakami podczas gdy oni z Derekiem poszli do pubu na mecz, bo grała drużyna z Navan. Siedziałam z dzieciakami jakoś 4h podczas których poszliśmy między innymi na spacer. Nie był to nasz szczęśliwy dzień, bo Kathy akurat wychodziła więc byliśmy u niej może z 15minut. Ailish (siostra mamy Dereka, nie mam pojęcia jak się pisze jej imię) była w trakcie przygotowania do wyjścia więc nie zawracałam jej głowy, ale powiedziała, że mam ją odwiedzić w tygodniu :)

Po powrocie Emma zrobiła obiad do którego podała czerwone wino. I tym razem piłam tylko z Emmą - okazało się, że Derek w piątek wypił 12 puszek Heinekena (nie zwróciłam uwagi czy to standardowe puszki) i potem się źle czuł więc nawet będąc w pubie nic nie pił ;) Podczas picia winka z Emmą opróżniłyśmy 2 butelki plotkując dosłownie o wszystkim, potem obejrzałam z nimi mecz (brawo Hiszpania!) i poszłam do siebie - zmęczona jak nie wiem co. Picie jest męczące hahaha ;)

Od dzisiaj Caoimhe ma summer camp więc od 10 do 14tej jestem tylko z małym. Rano oczywiście była awantura o zmianę pieluszki, ale udało mi się to szybko opanować, a potem w sumie się dobrze bawiliśmy we dwójkę.

Tak właśnie ma spać Michael pod czujnym okiem Kasi ;)

Niestety nie udało się położyć małego spać, bo w ogóle nie był zmęczony czego efekty były potem doskonale widoczne... Miałam dzisiaj odebrać Caoimhe z obozu (spacerkiem do szkoły idzie się 15 minut), ale niestety deszcz pokrzyżował moje plany więc Kathy ją podwiozła. Jak troszkę się rozjaśniło to wyszłam z dzieciakami na dwór i zaczęła się tragedia - Caoimhe wpadła w szał, bo nie potrafiła odbić piłki 20 razy (wczoraj robiła ciągle koło 30) więc jak to ma w zwyczaju wkurzyła się i wpadła w histerię - wtedy płacze jak szalona, dosłownie nie może złapać oddechu. Nawet za nią nie pobiegłam, bo to i tak byłoby bez sensu. No i oczywiście w tym momencie wróciła Emma - na szczęście ona wie jaka Caoimhe potrafi być i ją zaczęła uspokajać, a ja w tym momencie bawiłam się z małym na dworze.

Ledwo Caoimhe wyszła na dwór znów wpadła w histerię, bo Michael zajął jej miejsce (na podwórku jest tylko jeden leżak) - ona jest czasami niemożliwa... Potem jak grzecznie bawiła się u siebie w pokoju to dla odmiany Michael zaczął szaleć - tak jak mówiłam zmęczenie obojgu dało się we znaki. Zaraz po obiedzie Michael zasnął przy jedzeniu lodów - jutro muszę go bardziej wymęczyć do południa, żeby trochę podrzemał, bo potem jest niemożliwy.